關於 look sharp meaning ，我們在網路上蒐集到這些相關的討論、資訊與評價

Alumine Five of Stenheim

Stenheim is a relatively late entrant to the high-end speaker field. It was founded in 2010 by a collective of mainly ex-Goldmund engineers, and its products have inherited an unmistakable aesthetic and, to a lesser extent, sonic DNA, although it was a significantly evolved character that was to emerge in the shape of the debut model, the compact, two-way Alumine Two. It’s a developmental divergence that has continued and, if anything, accelerated with the emergence of each subsequent product. The latest Stenheim speakers, developed under the auspices of new owner Jean-Pascal Panchard, definitely have their own, unambiguous identity, both visually and musically.

I’ve been seriously looking forward to the arrival of the Alumine Five. Previous experience with the brand has included impressive exposure to the various versions of the enormous and enormously impressive Ultime Reference models, as well as a brief but highly rewarding flirtation with the stand-mounted Alumine Two in my own system. The possibility of combining the sense of musical articulation, enthusiasm and communication I experienced from the Alumine Two, with more than a hint of the clarity, scale and authority so effortlessly delivered by the Reference models, all in a package that, if not exactly affordable, at least isn’t completely out of the question, makes the Alumine Five a distinctly interesting proposition.

Yet, confronted with the Alumine Five in the flesh, there’s little to hint at the extraordinary promise lurking within. Resolutely rectangular in true Stenheim style, the Five’s aluminum cabinet, with its plate-to-plate construction, stands just 48" tall, 15" deep and presents a broad 11" face to the world, dimensions based on golden-ratio numbers. The front baffle is split by a physical break between the upper midrange-treble enclosure and the lower bass cabinet, independently ported by the laminated full-width slots above and below, a physical separation that is mirrored by the contrasting inlaid strips that help visually break up the one-piece side panels. The regular lines, smooth surfaces, flawless matte finish and lack of visible fixings could easily result in a bland, almost featureless appearance. But those trim strips and the offset midrange and treble drivers do just enough to give the Five a subtle hint of individual style without resorting to the sort of gauche and ostentatious flourishes that so often pass as design.

The result is a refreshingly clean, classical appearance that will blend seamlessly with a range of different decors. Despite the lack of grilles (although they are available as an option, does anybody really spend this kind of money on a speaker and then compromise the performance by fitting covers?), the beautifully profiled baffle and absence of visible fixings makes for a genuinely neat, finished appearance that matches the superb surface finish on the cabinet. The end result just looks right, in a way that makes you wonder why you’d want grilles anyway.

The first hint of its potent sonic capabilities comes when you try to pick it up. Each comparatively compact cabinet tips the scales at 220 pounds. That’s a grunt-inducing, two-man lift. Now, take a look at the figures for bandwidth and sensitivity, and an in-room response that digs down as far as 28Hz combined with 94dB efficiency should raise your eyebrows, especially given the compact cabinet dimensions. Which brings us to the first experiential disconnect: boxes this size shouldn’t produce this much bass or do it so easily. Nor should they weigh so much -- although therein lies the clue to this particular conundrum. When it comes to bass extension, it’s not the external dimensions of the box that matter, but its internal volume. Just like the Crystal Cable Minissimo, a thin-wall cabinet makes for a much larger internal volume than the external dimensions might suggest -- especially if we apply the expectations of more conventional wood-based construction. Throw in the sheer weight of the aluminum panels and the combination of mass and physical dimensions would subconsciously suggest massively thick walls -- and a correspondingly limited internal volume. Instead, what we have here is a deceptively large volume, which, combined with the inertia of the heavy cabinet and the mechanical stability provided by the material, makes for an effective mechanical reference for driver movement, meaning that more of the energy your amplifier sticks into the speaker comes out as sound and (at least in theory) it will be more precisely rendered.

So far, not very much that’s new. It’s not like Stenheim (or Magico, or YG Acoustics) has exclusivity when it comes to aluminum cabinets. But what does make Stenheim different is the unique material they use in damping their cabinet panels. Of course, the separate enclosures and the internal baffles they demand make for an inherently heavily braced structure, but look inside a dismantled Alumine Five and you’ll find strategically placed pads stuck to the cabinet walls. These three-layer, self-adhesive pads combine a heavy damping layer (adjacent to the cabinet wall itself) with added foam and impervious layers, allowing the low-volume pads to influence both the mechanical behavior of the cabinet itself and the enclosed volume. It’s an interesting solution because it manages to overcome the weakness so often audible in simple, braced aluminum cabinets (the all-too-recognizable resonant signature of the material itself) while maximizing the benefits (large volume and rigidity) by obviating the need to stuff the internal space full of wadding or long-haired wool. In fact, if the Stenheims were stood behind a sonically transparent curtain, you’d be hard-pressed to recognize the music as emanating from an aluminum cabinet at all. The absence of the bleached, grainy or lean colorations, the lack of sterile, mechanistic reproduction, is one big half of the Stenheim story, living, breathing proof that it’s not what you use but how you use it that counts.

The other half is down to the drive units, and after the cabinets, those come as quite a surprise, both the lineup and the chosen materials. In stark contrast to the use of the latest, precision CNC techniques, complex damping pads and finishing options, the Alumine Five's drivers are as traditional as they come, with a coated silk-dome tweeter and pulp or laminated paper midrange and bass drivers. The cone drivers use textile double-roll surrounds and massive magnets more normally found in pro-audio applications, and while Stenheim doesn’t build its own drivers, the company works closely with its chosen supplier (PHL, definitely not one of the usual suspects) to specify the electrical parameters, mechanical characteristics and precise details of the surface coating.

The use of such lightweight cone materials and large motors aids the system efficiency, while a hybrid second-order/Linkwitz-Riley crossover, the result of extended listening and evolution, ensures phase coherence and excellent out-of-band attenuation and makes for easy non-reactive load characteristics, despite the three-way topology. The other aspect of the driver lineup that might be considered slightly unusual is the use of a large-diameter (6 1/2") midrange unit -- although less so since Vandersteen’s patent on the approach lapsed some years ago, resulting in a rash of companies suddenly exploring the possibilities of the topology.

Perhaps more important, in the case of the Alumine Five, it means that you are getting the tweeter and midrange drivers from the Ultime Reference series speakers, teamed here with a pair of 10" woofers but without the benefit of a super tweeter. Even so, Stenheim quotes bandwidth out to 35kHz, which should suffice for most purposes. The review speakers arrived with the optional second set of terminals installed, allowing for biwiring or, more significantly, biamping, an upgrade opportunity that makes this an option you should take. If, in the meantime, you are single-wiring the speakers, make sure you factor in a set of jumpers that match your speaker cables: the Alumine Five's overall sense of musical coherence makes the benefits especially obvious. Likewise, good wiring practice is essential, both in terms of cable dressing and diagonal connection (red to midrange/treble, black to bass, with jumpers arranged accordingly).

Aside from the speaker's substantial weight, the parallel sides and flat surfaces of the four-square cabinet make setting up the Fives an absolute joy. Precise, repeatable, angular adjustments are easily achieved, while changes in attitude are just as straightforward, helped by the beautifully profiled stainless-steel spiked feet and deeply cupped footers. Both the cones and their locking rings have nice, large ports to take the supplied pry bars, but it’s worth greasing the threads before installation. One other thing to watch out for: the spikes are seriously (refreshingly) sharp -- sharp enough to penetrate a thick rug and score the floor below, so be careful where you stand the speakers once the feet are installed. Final positioning disposed the speakers on a broad front with minimal toe-in. When it came to dialing in their considerable musical energy, the most critical factor proved to be height off the ground, with tiny adjustments of the spikes making profound differences to the weight and pace of the presentation. Likewise, equal weighting of the four spikes was crucial to a proper sense of grounded weight and dynamic authority.
........................................................

Price: $60,000 per pair.
Warranty: Five years parts and labor.

(Source: The Audio Beat)

ประภาส ชลศรานนท์ ที่ผมแอบมอง
---
1
จำไม่ได้ว่าผมหยิบหนังสือ "เพลงเขียนคน ดนตรีเขียนโลก" มาจากหิ้งหนังสือของห้องสมุดแห่งไหนในจุฬาฯ แต่จำได้แม่นว่า นี่คือหนังสือเล่มหนึ่งที่เติมสารประกอบสำคัญเข้ามาในสมอง และหล่อหลอมให้เกิดความคิดแบบหนึ่งขึ้นในหัว กระทั่งวันนี้ความคิดนั้นยังคงอวลอยู่ไม่ไปไหน
...Continue ReadingPrapha sachon saranon that I sneak peek at
---
1
I don't remember which library I picked up "music writing" from which library in chula, but I remember this is a book that added an important compound into my brain and forged. One thought in my head until today, that thought is still going anywhere.

The idea that is " many more

Along with the feeling that our little hands can write the world.

I have been listening to "Chaliang" since elementary school. Milk hasn't set (now). I still). I understand. When I was in University, the band disband disband has left just a story on the wood sheet for me. A lot of music never old. Those are written from the end of brother chik's pen - prapha chon Sara non

Reading this book makes you see the idea behind each song, and even more you see the author.

For me, whether brother chik wrote a song, wrote a book or made a movie, all he tried to do is ask people to try to look at the corner with more than just the corner.

See the world and your heart will be expansive.

Many more (many more that we don't know. We see it. Just in case we haven't seen it yet), Hibiscus Tree and blind (blind, but the mind is still bonded beauty), if there are only two of us in this world (time I'm hungry. Two of us will eat sticky rice with chicken noodles. Who to buy), it's up to who (it's up to who sees it, who can hear it, who decides), calm down bro (where are you going to fight with? I don't have time. Search for mind) etc.

Many songs of the lyrics are annoying. Such as when a lot of love songs say, " there are only us in this world brother chik asked me. Who will you want to eat noodles, who do you buy from? During a loud song If you don't love me, tell me. Tell me a word. " brother chik also wrote a song. Calm down. Where are you going? Let's see.

Khun Prapha Somchai cuddle will see the world in the drone corner. It's flying up to see the wide picture and spread out that there may be a corner that we forget to look at. The world could be something else.

...

2
"many more" in the meaning of brother chik doesn't eat just one thing. There are hundreds of thousands of possible sources, but it also means looking at everyone. Everything is equally important. Equally beautiful. Not comparing to take it to take the beams, but look beautiful. Of that person then pull out that potential to create value

" Classic, don't insult jazz
Jazz don't watch clan pop
Pop, don't mind the country.
Don't be sulking with doctor lam.
Doctor Lam, don't think more than classic. It's high "

This is a message on the screen in the concert. The song makes me think of what brother chik told me in this book. "people are like fingers. It's not equal but fingers too and have different duties" is a teacher's speech. Teaching kids in the young movie of piak posters.

To this day, the " finger is not equal " has been interpreted and wittalion. But in the meaning that I understand that brother chik wants to press, the " difference " rather than " inequality " is thumb is different from Index Finger and pinky and brother chik says " you could be a pinky finger which is more important than the index finger in some things read and think that our round fingers are valuable in our way.

"Tao" which sees the value of the nature of things like this. Often seen in the work of brother chik.

...

3
Mr. Prapha is not a big person. If there are two sides, brother chik will not stand on one side. Maybe because of the eyes that sees the beauty of each thing, each mind and an open view. I don't believe that anyone is all right. Or all wrong. Everything is good or bad.

Most importantly, this kind of thought resilience is believed that the people or the extreme thoughts we see are not eternal, but it can always change. The Extreme can also be adjusted, divided, exchange. New ingredients in themselves.

Once I had an opportunity to sit and talk with brother chik. Then we went to consult about making tv show. Our team is interested in a program that focuses on content. Easy, I want to pass knowledge to the audience. When I tell you the pattern and content to you. Listen to the brother ask, " is knowledge necessary that it must not be fun stop thinking and continue asking " is entertainment necessary to be ridiculous "

Just these two questions expand our view. We can see a new area that there is still space in the middle that combines what we thought were irrelevant. Different Worlds. and if we could, we could, we wouldn't cut off any kind of value.

...

4
That's another feature of brother chik that I secretly look at. This guy doesn't teach straight away, doesn't comment, but he likes to ask questions. Let the partner to consider it himself. This technique is used in writing as well.

The question that brother chik throws at can make us think " can it be something else " or " can it really see one way

This kind of conversation is like a kind adult who doesn't block. It doesn't draw the line what it should be. But let us choose by ourselves. This is how to tease you think with the question that khun prapha can use this kind of weapon. Praew praew praw praw praw praw The more and more.

If anyone has worked with brother chik, maybe it feels why I came up with this idea! I'm really good! But in fact, we can think because we are triggered by his brother's questions, but we will feel good because no one has ordered us to do that. We make our own decisions.

So it's not just creative work, but the way of working is also creative.

...

5
The Picture of brother chik that I remember when I was looking at the idol in the conference room is a picture of a playful executive like a little boy who had the big one who had the power to make any decision.

I saw his brother spinning pen, drawing a picture, and poke him out while everyone was meeting seriously thinking about it.

Good ideas often come up during our relaxing time -- I've heard many good thinking people say that. Many people say that if we don't lose our children, we will always keep the potential to imagine and creative.

Photo of Mr. Prapha in the conference room for me like a playful kid.

Another picture that I remember is in the conference room and dining table of the group who often meet each other. Brother Chik will tease the scared by putting a glass of water. The Edge of the table. It seems to fall to test if that person can endure enough. That person keeps moving deep. Mr. Prapha will laugh and says, " can't you stand it? Can't you stand this kind of thing

A Writer, a creative thinker that we have been following for a long time. Admired and thought that he would be quiet. But when he met the real one, he became a playful little boy, fast talking, Pear, praw and questioning. A very fun conversation.

...

6
If I would write about "the" from the eyes that I would have written many pages of paper because I have been looking at brother chik since the work behind my thoughts to read every interview that I saw until I had a chance to meet on the occasion. I'm always looking at verbs, symptoms and thoughts of brother chik. Teacher's Melody.

Finally, brother chik is not crazy. People may see the work, but they don't have to see his own. We know the song. Scream and laugh with brothers and musicians. We love the program of work. Point or many other creative works caused by this brother's mind, but often we don't even know or don't even think there is him behind it.

This is another thing that brother chik taught me. We can make a change or create something without letting people see us. in some cases, it's more powerful than having better cuddle results.

We have seen Mr. Prapha through some work, but I believe there are many pieces of this sharp and round anchor that we didn't know was his work.

The fit of being seen is something that brother chik manages to learn and nan cuddle baht.

Prapha Chon Saranon is a teacher with many lessons to sneak peek and learn.

Thank you brother chik for being an inspiration, an open thought perspective. He ignites the dream of writing books and giving "many more" tips in my heart since I was in teenagers through your work.

Congratulations to brother chik for the National Artist Award in performing arts as the creator of International Thai entertainment and music event this year.

I really want to tell brother chik that "music writing music"

At least one of me is the productivity from your song.

With love and thanks

Ehhh (round finger)Translated

"หนังสือมึงแม่งสุดมากว่ะ ชอบ"
"ขอสั่งซื้อซัก 100 เล่มดิ"

เมื่อคืนก่อนนอน ผมเปิดเจอข้อความนี้ในกล่องข้อความ ใจเต้นตูมตามด้วยความดีใจ ผมมักพูดเสมอว่า ใครชอบผลงานของเรา เราก็ดีใจทั้งนั้น แต่ที่ดีใจที่สุดคือเวลาเพื่อนชอบ แถมนี่เป็นเพื่อนที่เป็นนักอ่านตัวกลั่น เป็นคนมีความสามารถขนาดนี้ จะไม่ให้ดีใจอย่างไรไหว กระนั้น ที่ดีใจที่สุดคือข้อความที่สองนั่นแหละ

ร้อยเล่ม! เชียวนะ!

ก็ใช่ครับ, จำนวนก็น่าดีใจ แต่ที่ดีใจมากๆ ก็คือ การที่มีใครสักคนซื้อหนังสือเราไปแจกคนอื่นที่เขารัก ย่อมหมายความว่ามันต้องมีคุณค่าพอสมควร ผมบอกแท็บ-รวิศ หาญอุตสาหะ ไปตรงๆ ว่าดีใจและขอบคุณมาก แท็บตอบกลับมาว่า

"หนังสือดีมาก เชื่อว่าจะเปลี่ยนชีวิตคนได้เลย"

---

เรื่องน่าดีใจสำหรับผู้เขียนก็คือ มีเจ้าของธุรกิจและผู้บริหารสั่งซื้อ "สิ่งสำคัญของชีวิต" เป็นจำนวนหลายสิบเล่ม และร้อยเล่มมาแล้วหลายชุด ดีใจจริงๆ ครับที่มีคนเห็นว่าหนังสือเล่มนี้เป็น "ของขวัญ" สำหรับคนอื่นได้

ยิ่งช่วงนี้ ใครกำลังมองหา "ของขวัญปีใหม่" อยู่ ก็จะดีใจครับ ถ้า "สิ่งสำคัญของชีวิต" ถูกมอบให้กันเป็น "ของขวัญ"

---

สุดท้ายนี้ ขอบคุณแท็บมากๆ สำหรับรีวิวเลอค่านี้ ผมหลับไปตอนห้าทุ่มกว่าหลังอ่านข้อความของแท็บ ตื่นมาเจอสเตตัสยาวเฟื้อยนี้ อยากถามเขามากๆ ว่า "มึงไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน"

แต่นี่แหละครับ, No condition > Do it now!

---

ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอห้อยท้ายโฆษณาเลยก็แล้วกันครับ, สำหรับท่านที่สนใจสั่งซื้อจำนวนมาก (จะได้ส่วนลดพิเศษ) สามารถติดต่อได้ที่สำนักพิมพ์ KOOB โทร. 0639911075 ครับผม

สั่งออนไลน์ได้ที่ m.me/koobbooks

ชวนอ่านรีวิวนี้ครับ แท็บเขียนได้ทรงพลังมาก :)

สิ่งสำคัญของชีวิต
.
.
.

บอกตรงๆว่าทุกครั้งที่หยิบหนังสือของ “นิ้วกลม” ขึ้นมาอ่าน ผมอดทึ่งไม่ได้ว่าเพื่อนสมัยเด็กๆที่จำภาพได้แต่เรื่องไม่ค่อยมีสาระที่เราทำด้วยกัน จะเติบโตมากลายเป็นผู้ใหญ่ที่มีความคิดที่คมคายและถ่ายถอดออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมเพียงนี้
.
วันก่อนผมไปทานข้าวเย็นกับเพื่อนๆมา เลยได้หนังสือเล่มนี้จากเอ๋ด้วยตัวเองเลย วันนี้เลยอยากมาเล่าให้ฟังครับว่า ผมอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วรู้สึกยังไงบ้าง
.
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือถ่ายถอดเรื่องเล่าของคุณมานิต อุดมคุณธรรม
.

คุณมานิตเป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้า PJ Jeans แบรนด์ S’fare เป็นผู้ก่อตั้งห้างโรบินสัน เป็นผู้ริเริ่มศูนย์การค้า Fashion Island, Future Park รังสิตและบางแค ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นประธานกรรมการบริหาร Homepro และยังพัฒนาโครงการอสังหาริมทรัพย์อีกมากมาย
.
เรื่องที่ผมชอบที่สุดในหนังสือเล่มนี้เลยคือคำสอนของคุณมานิตที่ว่า
.
.
“No Condition”
.
.
“อย่าสร้างเงื่อนไขให้กับตัวเอง”
.
ถ้าคุณเป็นคนที่ไม่สร้างเงื่อนไขให้กับตัวเอง คุณจะเป็นคนที่ศักยภาพสูงมาก
.
เรามาลองพิจารณาประเด็นนี้กันดูนะครับ
.
เวลาตั้งใจอย่าง”แน่วแน่” แล้วมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่กินขนม แต่เราก็บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรน่าวันนี้เหนื่อย อยากกินของหวานๆ ขอเว้นซักวันละกัน
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะอ่านหนังสือทุกวัน แต่วันนี้เหนื่อยจัง ดูทีวีซักวันก็คงไม่เป็นไรนะ
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะออกกำลังกายอะไรก็ได้เล็กๆน้อยๆทุกวัน แต่เมื่อคืนนอนดึกจัง เว้นซักวันละกัน
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่โมโหลูกอีก จะใช้ความเข้าใจแทน แต่วันนี้ขอซักวันละกันมันอดไม่ได้จริงๆ
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ด่าลูกน้องอีก จะใช้การสอนแทน แต่วันนี้ขอซักวันละกันมันสุดเดือดจริงๆ
.
หรืออาจจะเป็นแบบนี้ก็ได้ครับ
.
เพราะอากาศมันร้อนไป ฉันวิ่งไม่ไหว
.
เพราะแอร์มันร้อนไป ฉันทำงานไม่ไหว
.
เพราะแอร์มันหนาวไป ฉันทำงานไม่ไหว
.
เพราะมันน่าเบื่อเกินไป ฉันทนอ่านไม่ไหว
.
เพราะการเดินทางมันเหนื่อย ฉันอ่านหนังสือไม่ไหว ขอนอนดู series ดีกว่านะ
.
.

เพราะ.... ฉันเลยต้อง...

.
.
ฯลฯ
.
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่าเราต้องทำอะไรเยอะแยะนะครับ คนเราพักได้ แต่ไม่ควรผิดสัญญากับตัวเอง
.
อ่านเรื่องนี้แล้วผมนึกถึงคุณแต๋ม ศุภจี CEO ของเครือดุสิต ที่มีอยู่วันนึงที่เธอยุ่งมากๆทำให้ไม่มีเวลาออกกำลังกายเลย พอไปถึงสนามบินก็จะหมดวันแล้ว คุณแต๋มก็เลยวิ่งอยู่ใน terminal นั้นแหละครับ
.
คนที่จะทำอะไรจริงๆ จะไม่มีข้ออ้างให้กับตัวเอง ไม่ง่วง ไม่เหนื่อย ไม่ร้อน ไม่หนาว ไม่หิว ไม่อิ่ม
.
มีแต่ไม่อยากผิดสัญญาที่ให้กับตัวเอง

.
ม้นสะท้อนอะไรให้เราเห็นบ้างครับ

.
.

โลกนี้มีคนที่อยากทำอะไรให้สำเร็จมากมาย แต่เกือบทั้งหมดได้แค่ฝัน แค่นั้นจริงๆ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นนะ?

.
คนที่ทำฝันให้สำเร็จเขาเป็นยังไงกัน

.
คุณมานิตบอกว่าข้อแรกเลยต้อง “Do it now”
.
“เพราะ Do it now เป็นหัวใจของชีวิตที่ไม่มีเงื่อนไขเลย ชีวิตคนเรามันอยากๆเบื่อๆ เดี๋ยวอยากเดี๋ยวเบื่อ เดี๋ยวชอบเดี๋ยวไม่ชอบ เดี๋ยวมีความกระตือรือร้นน่าตื่นเต้น พอเลยไปซักพัก ความกระตือรือล้นมันก็คลายไป นิสัยแบบนี้มันทำลาย Integrity หรือความรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูด เวลาชอบจะทำเลย แต่พอช้าหน่อยจะเลิกแล้ว โดยไม่สนใจว่าเป้าหมายของเราคืออะไร”
.
“ Integrity คือตัวเรา คือคำพูดของเรา เราต้องให้เกียรติคำพูดตัวเอง เมื่อไรเราไม่ให้เกียรติคำพูดก็ไม่มีตัวเรา มันลึกขนาดนี้เลยนะ หมายความว่าตัวคุณมีอยู่เพราะคุณมี intetrity พูดอะไรรักษาคำพูด พูดอะไรทำหมด คุณเป็นคำพูดนั้น แต่เมื่อไรที่คุณไม่ทำ ตัวคุณไม่มีแล้ว ความน่าเชื่อถือของคุณหมดไป
.
ถ้าคุณเป็นคนคำไหนคำนั้นพูดแล้วทำ สิ่งที่คุณพูดจะศักดิ์สิทธิ์เลย พูดแล้วเป็นจริง พูดเงินได้เงิน พูดทองได้ทอง”

.
ของแบบนี้ต้องทำ 100% จะมาทำ 98% หรือ 95% ไม่ได้เพราะ 3% 5% ที่เรายอมหละหลวมอ้อนข้อให้กับตัวเองนั้นแหละ จะกลับมาทำให้ทั้งหมดล้มเหลว เพราะเมื่อเราขาดความมุ่งมั่น จิตใต้สำนึกของเราก็จะอ่อนแอ เพราะฉะนั้นทุกอย่างต้อง 100% ไม่มีคำว่า 95%
.

“เมื่อไรเราไม่ให้เกียรติคำพูดก็ไม่มีตัวเรา มันลึกขนาดนี้เลยนะ “
.
.

ของแบบนี้ถ้าจะทำต้องเอาจริง

.
“Do it now, แล้วเราจะมีศักยภาพสูงมาก”

.
.
พูดง่าย ทำยาก แต่ถ้าอยากทำความฝันให้เป็นจริงต้องทำครับ
.
.
_______________________
.
.

"เนื้อแท้"
.
.

ความหมายที่ลึกซึ้งที่สุดของสิ่งที่มนุษย์ยึดถือ
.
“คำว่าเนื้อแท้ คือการหลุดจากหน้ากากตัวเอง หลุดออกจากการแสแสร้งทำ หลุดออกจากความดูดี เหลือแต่เนื้อแท้ที่ชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ”
.
“มนุษย์เราอยากดูดี แสแสร้งแกล้งทำ และมีเงื่อนไขตัวอยากดูดีคือตัวที่น่ากลัวที่สุด”
.
“อย่างกรณีเขาเชิญไปพูดในที่สาธารณะ เราไม่กล้าไปเพราะอะไร บางคนคิดว่าฉันพูดไม่เก่ง เสียงในหัวเรามันจะบอกว่าเราพูดไม่เก่ง พูดไม่ดีแล้วจะขึ้นไม่ไปทำ หน้าแตกเปล่าๆ นี่แหละคือคำว่าดูดี มันมาจากจิตใต้สำนึกของความไม่เชื่อมั่นในตนเอง ความกังวล ความห่วงหน้าตา เลยไม่กล้าขึ้นเวที เพราะขึ้นไปแล้วไม่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร มันบล๊อกเราทุกทาง แต่ถ้าเราลองไม่คิดอะไรเลยแล้วขึ้นไปพูด มันจะพูดได้เลย”
.
“เราต้องทลายกำแพงนั้นลง กำแพงเล็กๆที่สะสมมาจากประสบการณ์ของเรา มาจากการขาดความเชื่อมั่น คิดว่าตัวเองมีปมด้อย แล้วพูดย้ำถึงข้อบกพร่องกับตัวเองอยู่แบบนั้น จำไว้ว่าเสียงในหัวไม่เคยให้ประโยชน์เลย เพราะมันมาจากจุดที่อ่อนแอของเรา แล้วมันจะตอกย้ำข้อบกพร่องของเรา แนะนำให้ก้าวข้าม เลือที่จะไม่รับฟังเสียงในหัว มันบงการอยู่ตลอด ถ้าทลายกำแพงนี้ทิ้งไปได้ คุณยังทำอะไรได้อีกเยอะเลย พลังข้างในยังเหลืออีกเยอะ พอลงมือทำ เราจะเปลี่ยนพลังนั้นเป็นความคิดสร้างสรรค์ กระตือรือร้น ต่อยอดขึ้นไปเรื่อยๆ พอก้าวข้ามคำว่า “ทำไม่ได้” พ้นแล้ว คุณจะอยากทำต่อ”
.
ส่วนตัวผมเคยมีประสบการณ์แบบนี้เลยครับ พอผมทลายกำแพงเล็กๆของผมลงไปได้ ต้องบอกว่าเหมือนได้เกิดใหม่เลย เหมือนเราทิ้งตัวตนบางอย่างของเราไป แล้วได้เจอกับเราในอีก version นึงที่เราเองก็ไม่เคยคิดว่าจะทำได้
.
พอทำได้ครั้งนึงแล้วมันจะอยากทำอีกครับ
.
ที่สำคัญคือต้องกล้าที่จะสู้กับความกลัว และลุกขึ้นมาทำอะไรซักอย่างที่มันค้างคาใจคุณให้ได้ครับ

.
.
________________________
.
.

ใจที่แข็งแรง
.
5 เดือนคือเวลาที่คุณมานิตใช้ฟื้นฟูตัวเองจากการป่วยเป็นโรคร้ายแรงอย่างเส้นเลือดในสมองแตก ให้กลับมามีสุขภาพร่างกายที่ปรกติสมบูรณ์ได้
.
12 เดือนคือเวลาที่จากคนที่ไม่เคยออกกำลังกายเลย ”แม้แต่น้อย” เตรียมตัวจนวิ่งจบมาราธอน

.
แค่สองประโยคนี้ก็ทำให้เรื่องราวในการดูแลร่างกายและจิตใจของตัวเองของคุณมานิตน่าสนใจมากๆแล้ว
.
คุณมานิตเล่าเรื่องตอนป่วยว่า
.
“ตอนนั้นคุณหมอบอกว่าไม่มีทางรักษาเลย นอกจากว่าเราจะต้องใช้เวลาหาวิธีที่จะพัฒนากายของเราให้ได้ ก็แนะนำว่าถ้ามีเวลา 6 เดือน ให้ 3 เดือนแรกต้องฟื้นให้ได้ 90% เราก็คิดตามว่า ถ้าปล่อยให้สมองมันเฉาอย่างนี้ สี่-ห้าเดือน ไม่มีทางเลยที่จะดึงกลับขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้นในสามเดือนเราจะพยายามทำให้มันขึ้นมาเท่าเดิมให้ได้”
.
“กายภาพบำบัดเป็นเรื่องสำคัญที่คุณต้องเชื่อฟังหมอและมีวินัยไปทำ เพราะมันเป็นการกระตุ้นเซลล์ที่ตายให้ตื่นตัว แต่บ่อยครั้งที่คนป่วย คิดว่าตัวเองเป็นคนป่วยก็ล้าแล้ว พอจะออกกำลังอะไร รู้สึกว่ามันเหนื่อยมาก นี่คืออุปสรรคอันแรกเลยนะ คนมักไปกายภาพบำบัดด้วยความเซ็งและเบื่อ เพราะทรมาน แต่ผมไปด้วความกระตือรือร้น มันไม่เหมือนกัน
.
แค่รถพยาบาลจะมาเข็นผม ผมยังบอกไม่ต้องมาเลย เพราะผมจะเดินไปเอง นี่ตัวที่หนึ่ง ตัวที่สองคือ ไม่มีใครรู้ดีกว่าตัวเรา เพราะฉะนั้นผมรู้เลยว่าขาขวาผมไม่มีแรง มือขวาผมไม่มีแรง ผมเอาถุงทรายมาถ่วงเพื่อให้ขามีแรงมากขึ้น อันนี้คือคิดเอง เราซื้อถุงทรายมาถ่วงทั้งสองข้างเลย ซ้ายห้ากิโล ขวาสิบกิโล ทำให้ขาขวาหนักกว่า แล้วเวลาเดินนี่ปกติถ้าเป็นอัมพฤกษ์ขามันจะเป๋ เพราะไม่มีแรงจะบิด เราก็บิดมันเลย ตอนนั้นบิดด้วยใจ ใช้ความรู้สึกบิดมัน เคยอยากแพ้นะ พอแพ้แล้วอีกหน่อยคุณก็จะเป็นแบบนี้ตลอดไป ก็ต้องฝืนให้ได้ ถ้าคุณไม่ฝินมัน ยอมให้มันผิดปรกติ ก็แสดงว่าชีวิตคุณต้องเป็นอย่างนี้แล้ว ลำบากหน่อย แต่ต้องชนะมันแล้วก็เดินเอง บังคับตัวเองให้เดินตรงๆ มือไม่มีแรงเวลาเดินก็ยกขึ้นเลย ถึงแม้มือนี้อ่อนแรงก็ใช้จิตเราฝึกดึงขึ้นมา คนป่วยถ้าไม่ใช้พลังจิตมันไม่มีทางเลย ถ้าเอาแต่คิดว่าฉันล้า ฉันเหนื่อย พลังจิตไม่ช่วยคุณเลย แต่อารมณ์ต่างหากทำให้คุณแพ้มัน”
.
.
“มาราธอนทำให้ผมเอาชนะสโตรกได้ เพราะว่าเราผ่านความลำบากของชีวิตที่ร่างกายไปไม่ได้เรายังชนะมันมาแล้ว ผมจบมาราธอนสามครั้ง มันสะสมสปิริตนี้ไว้ในตัว พอมาเป็นสโตรก ผมไม่เคยกังวลเลย ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะพิการเลย คิดแต่ว่าตัวเองจะกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง แล้วต้องฝึกเดินใหม่ ตอนรู้ว่าเส้นเลือดในสมองแตก ผมไม่ตกใจเลย บอกภรรยาว่าตอนนี้ฉันเป็นเด็กนะ ขอเวลา 4-5 วันที่จะให้ประคองเข้าห้องน้ำ แต่ต่อไปจะไม่ให้ประคองแล้ว ต่อให้ต้องคลานเข้าห้องน้ำก็ไม่ต้องมาช่วย เราต้องมุ่งมั่นระดับนั้น”
.
.
นี่คือหัวใจแห่งความมุ่งมั่นความมุ่งมั่นของเด็กชายที่เริ่มตัวด้วยจักรเย็บเสื้อผ้าเพียงสามตัวและเงินที่ยืมเพื่อนบ้านมาสองหมื่นบาท จนกลายมาเป็นเจ้าสัวหมื่นล้านในวันนี้

.
ผมไม่แปลกใจในความสำเร็จของคุณมานิตจริงๆครับ

.
.

ทันทีที่เขียนบทความนี้จบผมทักเอ๋ไปใน messenger ว่า ขอสั่งหนังสือมาแจกครอบครัว เพื่อน และน้องๆที่ทำงาน
.
อยากให้คนรอบๆตัวผมได้อ่านสิ่งดีๆ
.
เพราะตอนอ่านหนังสือเล่มนี้จบแล้วให้ความรู้สึก เหมือนตอนอ่านหนังสือของ Tina Seelig เรื่อง “what i wish I knew when I was 20”
.
.
คือใครได้อ่าน ถือเป็นโชคดี
Important things of life
.
.
.

Honestly, every time I pick up the book of "round fingers" I can't read that my friends when I was young, but the things that we didn't have a lot of sense that we did together will grow up to become an adult with a sharp mind and take it off. How awesome is this?
.
I went to dinner with my friends the other day. I got this book from Ae. Today I want to tell you how I read this book.
.
This book is a book to take off the story of Mr. Manit Udomvirtue.
.

Mr. Manit is the owner of PJ's clothing brand. S ' fare brand, is the founder of Robinson mall. Fashion Island, Future Park Rangsit and Bangkhae. Now he is now as the President of Homepro and also developing many real estate projects.
.
My favorite thing in this book is Mr. Manit's teaching
.
.
“No Condition”
.
.
"Don't create the conditions for yourself"
.
If you are a person who doesn't create conditions for yourself, you will be a very high potential.
.
Let's try to consider this issue.
.
Time is "determined" so what happened?
.
I intended not to eat snacks, but I told myself that it's okay. I'm tired today. I want to eat dessert. Let me have a day.
.
I intended to read a book every day, but today I'm tired. I watch TV for a day. It's okay.
.
I intended to exercise anything every day. But last night I slept late.
.
I intended not to be angry with my kid again. I will use understanding instead. But today, I want one day. I can't help it.
.
I intended not to scold my crew again. I will use teaching instead. But today I want one day. It's really hot.
.
Or it could be like this.
.
Because the weather is too hot I can't run
.
Because the air conditioner is too hot I can't work
.
Because the air conditioner is too cold I can't work
.
Because it's too boring. I can't stand to read.
.
Because the journey is tiring. I can't read books. Let me sleep and watch the series.
.
.

Because.... so I have to...

.
.
etc.
.
All of these are not that we have to do a lot of things. We can rest, but we shouldn't break ourselves.
.
After reading this, I thought of Mr. Tam Supaji, CEO of Dusit group. One day she was very busy. She didn't have time to exercise. When I arrived at the airport, it was almost over. So Khun Tam is running in terminal. That's it.
.
Those who really do something will have no excuse for themselves. Not sleepy, not tired, not hot, no cold, no hungry, not full.
.
I only don't want to break my promise that I give myself.

.
What do you reflect on us?

.
.

There are many people who want to accomplish things in this world, but most of them can only dream. Why is that?

.
How is the one who completes the dream?

.
Mr. Manit said first thing must be "Do it now"
.
" Because Do it is the heart of life that is unconditional. Life wants to be bored. I want to be bored. I will be bored. I won't like it. I won't like it. I will be enthusiastic. When I will be exciting. When I go for a while. This kind of habit destroys Integrity or responsibility for what you say. When you like to do it. But when I'm slow, I will quit without care what our goal is "
.
" Integrity is our words. When we have to honor our own words, we don't honor the words, we don't have ourselves. It's so deep. It means that you exist because you have intetrity. What do you say, keep your words. You are words. That's when you don't do it, you don't have it anymore. Your credibility is gone.
.
If you are a person, the word, then do what you say will be holy. Say it and it is true. Speak money, money, gold, get gold

.
This kind of stuff has to be done. 100 % can't do 98 % or 95 % because 3 % that we are willing to loose. I beg for myself. I will come back to make it all because when we lack commitment. Our subconscious will be weak. So everything must be 100 % there is no 95 %
.

" When we don't honor words, we don't have myself. It's so deep
.
.

This kind of stuff. If you want to do it, you

.
"Do it now, then we will have a lot of potential"

.
.
Easy to say, difficult to do, but if you want to make your dream come true, you must
.
.
_______________________
.
.

"Real meat"
.
.

The deepest meaning of what man holds.
.
" The word true texture is to fall off the mask. Fall out of pretending to fall out of the good looking good. But the real texture that I like. I like. Don't like, don't like it
.
"Humans want to look good, pretend to do it and have conditions. I want to look good is the scariest one"
.
" In case they invite you to speak in public. I don't dare to go. Why someone thinks that I'm not good at talking. The voice in my head will say that I'm not good at talking bad things. I won't go up and I won't break my face. This is the word good. It I don't believe in myself, worry, worry, so I don't dare to go on stage because I don't know what to say. It blocks me in every way. But if I try, I don't think about anything and say it, I will say
.
" We have to break down the wall that small wall that accumulated from our experience from the lack of confidence. Think we have inferiority and repeat the flaws to ourselves. Remember that the voice in our head never benefits because it comes from our weak point. It will remind our flaws. I recommend you to choose not to listen to the voice in the head. It's always manipulative. If you can still do a lot of power inside. We will change the power. That's creative. Keep getting more active. It's enough to cross the word " can't do it " and you will want to do it "
.
Personally, I have experienced this. When I broke down my small wall, I have to say that it seems like I have been reborn. It seems like I left something of our identity and met us in another version that I never thought I could do.
.
When I do it once, I will want to do it again.
.
The important thing is to fight fear and get up and do something that is in your heart.

.
.
________________________
.
.

Healthy heart
.
5 months is the time that Mr. Manit uses to restore yourself from being sick. It's a serious stroke. Let's get back to healthy.
.
12 months is the time from people who have never worked out "even" until the end of the marathon.

.
Just these two sentences make the story of taking care of your own body and mind. Manit is very interesting.
.
Mr. Manit told me when he was sick.
.
" At that time, the doctor said that there is no way to heal unless we have to figure out how to develop our body. It is recommended that if we have 6 months, we have 3 months, we have to revive 90 % we think. If you let the brain be like this for four-five months, there is no way to pull it back. So in three months we will try to make it up the same
.
" Physical therapy is important that you have to obey doctors and discipline because it is stimulates dead cells to stay awake. But often people think that they are sick people are sick people. When you are tired. When I feel very tiring. This is the first obstacle. People always go to physical therapy and bored because I'm suffering. But I go with enthusiasm is different.
.
Just an ambulance will push me. I still say no need to come because I will walk by myself. The second one is nobody knows better than me. So I know that my right leg has no energy. My right hand has no energy. I put sand bag to keep my legs. More powerful. This is thinking by myself. I bought a bag of sand. Both of them. Left is five kilograms. It makes the right. It makes the right leg heavier. When I walk, it's normal. If it's palsy, it's a bag because I don't have energy to With my heart, I used to lose. When you lose, you will be like this forever. If you don't have to eat it. It's wrong. It means your life must be a bit difficult but you have to win it. Walk by myself, force myself to walk straight. My hands have no energy. When I walk up. Even if this hand is weak, I use my mind. I practice pulling up. If I don't use psychic power, there is no way. If I'm tired, I'm tired. I'm tired Make you lose to it "
.
.
" Marathon makes me beat the stroke because we can't go through the struggle of life. We have won it. I finished three marathon. It accumulated this spirit in my body. When I never worry. I never thought I would be disabled. I only think about myself. I'm going back to be a kid again. I have to practice walking again. When I know that my stroke is not shocked. I told my wife that I'm a kid now. Give me 4-5 days to hold me to the bathroom. But I won't let you hold you anymore. Even if I have to Toilet don't have to help. We have to be that level of
.
.
This is the heart of determination of a boy who started with only three clothes and money borrowed for ten thousand baht to become ten thousand millions today.

.
I'm not surprised by Mr. Manit's success.

.
.

As soon as I finished writing this article, I greeted Ae in messenger that I would like to order a book to give away family, friends and
.
I want people around me to read good things.
.
Because when I finished reading this book, I feel like when I read Tina Seelig's book "what I wish I knew when I was 20"
.
.
Who has read it is luckyTranslated

) is ..Tsutenkaku (.. belvedere that builts in the center part in the vicinity of the new world in Osaka Prefecture Osaka City Naniwa Ward. Registering material cultural asset in country. It is familiar as one of the symbols of Osaka, and famous as the tourist spot.
Design and structure

* Main body: Iron frame make (a part of iron frame ferroconcrete make)
o ..tower.. height: 100m on the ground
o Width: 24m
o Between legs: 24m.
* Observatory: Iron frame reinforced concrete Concut make (two surrounding
glass -lined stories)
o Height: Even 84m and the second floor floor are 87.5m even in the
first floor floor.
* Supplementary building: Iron frame ferroconcrete make
* The performance: The earthquake of the Great Kanto Earthquake class and
the strong wind of 70 meters in the velocity of the wind can be stood.

Outline

Present Tsutenkaku was completed by the second generation in 1956(1956). Sightseeing..Ltd...Ltd.. It is managed. Height including the lightning rod is 103m(The height of the tower is 100m). The designer is Naito multi relations that handle the Nagoya television tower and Tokyo Tower, etc. almost made a simultaneous period. It is Okumura Construction that constructed construction.

It is a Confucianism person, and Fujisawa south Gaku that named, "Tsutenkaku" in the meaning "High
building that runs to the heaven" at the beginning of the Meiji era.

Hitachi Ltd. of the total electric machine enterprise has published an ad to the side in the tower since 1957 a finished year of Yoc (1957). It is assumed that it is a start that the speculation of sightseeing in Tsutenkaku to look for the major company that can publish an ad by extending over a long period of time for Hitachi and the funding to have tried to advance to Osaka in rivalry with the major electric machine enterprise (Matsushita Electric Industrial Co., Ltd., SANYO Electric, and Sharp, etc.) in local at that time agreed with coming put on the advertisement by Hitachi. Detaching (Refer to the Cda article) and the citizens who felt the sense of incompatibility for the signboard without the mark at that time were not few in 2001 when Hitachi had discontinued it before though "Child mark of the turtle" that was the company pin of Hitachi had been put on the upper part of the advertisement either.

It interrupted, the environmental pollution etc. such as the urban ozones became factors, too and one million people were decreased sharply to about 200,000 people in 1975 in 1965 in 1956 when Ta was gotten in the second generation Tsutenkaku though the visitor had been exceeding 1.55 million people during year. The recovery tendency was gradually shown afterwards, there were a television program that made Tsutenkaku a stage and a rise among which the spit cutlet was popular, too and it recovered by one million people or more in 900,000 people and fiscal year 2007 in 2006. As for attendance figures increase in Tsutenkaku, sightseeing in Tsutenkaku is one to comment, "A young person might be requesting the emotion that seems to be Osaka from the new world".
It shines when 0 minutes per hour have passed in addition since the entire tower was colored because of the light of the neon based on the golden color and white at nighttime by the gradation with a vivid face of a large clock on the tower east side side. Neon is remodeled every about five years, and the present one is the 12th generation. Moreover, the neon light that shows next day's weather forecast by combining four colors lights to the tower top (fine = white and cloudy weather = bitter orange and rain = blue and snow = pink). The device of this neon light is connected with Osaka District Meteorological Observatories by the lease line, and is the one that the mechanism that forecast is displayed based on information from there it, was produced by Hitachi Ltd. in 1979(1979), and set up.

It was removed when the neon of this age was renewed, and the belt in three main lines in side was installed afterwards though it hung under the view room out the chapter of the monogram company of Hitachi Ltd. in 2001.

It was updated made in Hitachi in 2001 though an elevator at that time at the time of completed the second generation was made of the Orient Ortis elevator (present and Japanese Ortis elevator).

When the 50th rebuilding anniversary came in 2006, repair work was done. The color of neon was changed besides the shape of a large clock was changed to the octagon by Maru, and it came to stand out more.